چگونه از تغییرات سود بدست بیاوریم

چگونه از تغییرات سود بدست بیاوریم | من معتقدم مؤسسات بزرگ پتانسیل منحصر به فردی برای ایجاد تغییر دارند، و معتقدم که ما آدمها هم قدرت منحصر به فردی داریم تا بر مسیر حرکت این مؤسسات اثر بگذاریم.

00:20
این باورها بصورت طبیعی سراغ من نیومد، زیرا اعتماد به مؤسسات بزرگ، واقعاً جایی توی خانواده ما نداشت. مادر من از کره شمالی فرار کرد وقتی که ۱۰ ساله بود. برای این کار مجبور بود توی زندگیش از دست هر مؤسسه بزرگی فرار کنه: دولت‌های سرکوب‌گر، ارتش‌های اشغال‌گر و حتی گشت‌های نظامی مرزی. بعدها، وقتی تصمیم گرفت میخواد به ایالات متحده مهاجرت کنه، مجبور بود کل یک فرهنگ رو به مبارزه دعوت کنه فرهنگی که می‌گفت دختران هرگز بهترین و باهوش‌ترین نمیشن. فقط بخاطر اینکه اسمش مثل اسم پسرها بود توانست با زرنگی به امتحان مهاجرت که دولت برگزار میکرد راه پیدا کنه که بیاد امریکا.

01:01
بخاطر شجاعت و اشتیاقش، من فرصتهایی داشتم که خودش هرگز نداشت، و همین بود که داستان منو اینقدر متفاوت کرد. بجای فرار از موسسات بزرگ، در واقعا من به سمتشون رفتم در دوره کاری خودم این شانس رو داشتم که با روزنامه وال استریت کارکنم، با کاخ سفید و حالا با یکی از بزرگترین نهادهای مالی جهان جاییکه یک سرمایه گذاری پایدار رو هدایت میکنم.

01:24
این موسسات مثل نفت کش هستن، و با کار توی این موسسات، متوجه شدم طوفانهایی رو پشت سر گذاشتن که قابل تقدیره، و قانع شدم که که این موسسات در بازارهای سرمایه جهانی، با حدود ۲۹۰ تریلیون دلار سهام و اوراق بدهی توی دنیا، و شاید این یکی از قویترین نیروهای ما برای تغییر اجتماعی مثبته که در دسترسه، اگه بخوایم که باشه.

01:48
خب، میدونم بعضی هاتون دارین فکر می کنین بازارهای سرمایه جهانی، تغییرات اجتماعی مثبت، معمولا ربطی به هم ندارن یا شاید هم اصلا به هم ربطی ندارن. فکر میکنم خیلی‌ها بازارهای سرمایه رو یک اقیانوس میدونن. نیروی عظیم، خیلی خشک و بی تفاوت طبیعت که آرزوها و آمال ما تاثیری روش نداره. پس بهترین کاری که حساب پس اندازکوچیکم یا حسابهای بازنشستگیم میتونه بکنه اینه که توی اوضاع خوب یک نوسانی بگیره و امیدوار باشیم که توی نوسانات شدید نیفتیم، اما قطعا تصمیمات ما در مورد نحوه هدایت حساب بازنشستگی کوچیکمون تاثیری بر امواج نداره و شکل و اندازه و جهت موج رو تغییر نمیده.

02:27
اما چرا اینطوریه؟ بخاطر اینکه در واقع یک سوم از اقیانوس سرمایه به افرادی مثل ما تعلق داره، و عمدۀ باقیمانده بازارهای سرمایه توسط موسساتی کنترل میشه که قدرت و اختیارشون و سرمایه شون رو از ما میگیرن، به عنوان اعضا، فعالان ذینفعان، سهامداران یا شهروندان. پس اگه ما مالک نهایی بازارهای سرمایه هستیم چرا صدامون به جایی نمیرسه؟ چرا نمیتونیم موجی ایجاد کنیم؟

02:56
خب بذارین یه سوال متفاوت بپرسم: آیا هیچ کدوم از شما ازین قهوه ها توی مغازه و کافی شاپ خریدین؟ خب. آیا هیچ کدومتون از شما میرین رستوران و ماهی پرورشی سفارش بدین؟ بجای ماهی دریایی سرخ شده شیلیایی که واقعا دلتون میخواد؟ هیچ کدومتون ماشین هیبریدی دارین یا حتی ماشین برقی؟

03:16
خب چرا اینکارهارو می کنیم؟ خب. یک ماشین برقی به اندازه یک ناوگان ۱.۲ میلیاردی ماشینهای موتوری نمی ارزه. دست بالای دست بسیار است. و یک فنجون قهوه توی این دنیای عجیب غریب مقدار زیادی نیست اما ما این کارو می کنیم چون باور داریم که اهمیت داره که کارهامون روی هم جمع میشه که انتخابهامون میتونه روی بقیه اثر بذاره و روی هم رفته چه تاثیری میتونیم داشته باشیم.

03:43
من توی کیفم یه لیوان دارم که چند سال پیش خریدمش. لیوانی که میشه بارها ازش استفاده کرد و یه چیزایی روش چاپ شده. یه نگاهی بندازیم به بعضی چیزایی که روش چاپ شده.

03:53
این یک لیوان میتونه بارها و بارها استفاده بشه.

03:56
این یک لیوان میتونه دیگران رو ترغیب کنه که اونا هم یکیشو استفاده کنن

03:59
این یک لیوان می تونه به نجات زمین کمک کنه فکر نمیکنم این لیوان پلاستیکی بتونه اینقدر قوی باشه

04:04
(خنده حاضران)

04:05
پس چرا فکر میکنیم انتخاب یه قهوه ۴ دلاری توی یک لیوان چندبارمصرف اهمیت داره، اما کاری که با ۴٫۰۰۰ دلار سرمایه گذاری برای حساب بازنشستگی انجام میدیم اهمیتی نداره؟ چرا به سوپرمارکتها و بازارهای سرمایه نمیتونیم بگیم که برامون مهمه، که استانداردهای کاری منصفانه برامون مهمه که روشهای تولید پایدار و جوامع سلامتی برامون مهمه؟ چرا با پولهای سرمایه گذاریمون رأی نمیدیم، اما با قهوه مون رأی میدیم؟

04:36
خب فکر میکنم یه ربطی به باورهای نادرست داره، افسانه هایی که همه مون توی شعور جمعی مون داریم. قصه اون دیگ حلیم جادویی رو یادتونه؟ به دیگ میگفتی: “ای دیگ کوچولو، جوش بیا، جوش بیا” دیگ از حلیم پر میشد وقتی میگفتی “ای دیگ کوچولو، بسه دیگه، بسه” اون هم بس میکرد اما اگه اشتباهی بهش میگفتی حرفتو گوش نمیداد، و همه چیز از کنترل خارج میشد. خب فکر میکنم وقتی بحث بازارها میشه، یه داستان مشابهی توی سرمون هست. معتقدیم که بازارها همون دیگ جادوییه که تنها از یک فرمان پیروی میکنن: پول بیشتری بساز تنها این کلمات هستند که اگه دقیق گفته بشن دیگ رو پر از طلا میکنن. مثلا این رو هم بهش بگین “از محیط محافظت کن”، گفتنش فایده ای نداره. یا مثلا اشتباهی بهش بگین “عدالت اجتماعی رو ببر بالا”، و شاید شاهد کوچیک شدن سکه های طلاتون باشین یا حتی مثل این قصه مون، ممکنه کاملا ناپدید بشن.

05:33
خب ما از مردم پرسیدیم واقعا چی فکر میکنین؟ در واقع رفتیم بیرون و از هزاران سرمایه گذار رأی گیری کردیم، و یه چیز معرکه پیدا کردیم. بطور قابل توجهی، مردم میخواستن که اون کلمات رو به فرمول اضافه کنن ۷۱ درصد مردم گفتند بله، اونها به سرمایه گذاری پایدار علاقمند بودن، که ما اینطوری تعریفش میکنیم: در فرآیند سرمایه گذاری بهترینهایی که الان بصورت سنتی داری رو برداری و اطلاعات دیگه ای که موقع فکر کردن به محیط زیست و جامعه و حاکمیت خوب دستگیرتون میشه رو بهش اضافه کنین. ۷۱ درصد این رو میخواستن. ۷۲ درصد گفتند که معتقدند شرکتهایی که این کارهارو میکنن از نظر مالی عملکرد بهتری دارن. پس مردم واقعا معتقدن اگه کارهای خوب بکنین میتونین نتیجه بهتری بگیرین. اما نکته عجیب اینجاست که: ۵۴ درصد مردم همچنان میگن که اگه پولهاشونو بذارن توی این جور سهامها، فکر میکنن که ممکنه پول کمتری در بیارن.

06:25
خب این واقعیت داره؟ اگه بجای خوردن یک لیوان قهوه روی اون سرمایه گذاری کنین، حلیم کمتری گیرتون میاد؟ خب، میدونین، سرمایه گذارهای شرکتهایی مثل “بِرت بیز” و “بِن اند جِریز” همچین چیزی نمیگن. درسته. جفتوشون کارو با شرکتهای کوچیکی شروع کردن که از نظر اجتماعی آگاه بودن و آخرسر اینقدر محبوب مصرف کنندگان شدن که غولهایی مثل “یونی لیور” و “کرولوکس” به صدها میلیون دلار خریدنشون هر کدومشونو اما نکته مهم اینه که این شرکتها متوجه شدن که اگه میخواستن از ارزش سرمایه گذاریهاشون محافظت کنن، مجبور بودن که از ماموریت آگاهی اجتماعی محافظت کنن. اگه این کلمات آگاهی از محیط زیست و اجتماع رو همچنان اضافه نمیکردن، این برندها پول بیشتری در نمی آوردن.

07:09
اما شاید این تنها استثنایی باشه که قانون رو ثابت میکنه. درسته؟ شرکتهای مهمی که اقتصاد مارو تغذیه می کنن پول بازنشستگی مارو تامین می کنن و واقعا دنیارو می چرخونن، اونا مجبورن که بچسبن به درآوردن پول بیشتر. دانشکده کسب وکار هاروارد تحقیقی روی این موضوع انجام داده. و چیز فوق العاده ای رو پیدا کردن. اگه ۲۰ سال پیش یک دلار سرمایه گذاری میکردین در پرتفویی از شرکتهایی که بشدت روی بیشتر پول درآوردن تمرکز کرده بودن فصل به فصل، اون یک دلار تا ۱۴ دلار و ۴۶ سنت رشد کرده بود. بد هم نیست مگر اینکه بجاش همون یک دلار رو سرمایه گذاری می کردین توی پرتفویی از شرکتهایی که که تمرکز کردن روی توسعه کارشون و مهمترین مسائل اجتماعی و زیست محیطی اون یک دلار رسیده بود به ۲۸ دلار و ۳۶ سنت. تقریبا دو برابر اون دیگ حلیم.

08:02
حالا بذارین ببنیم چی شده. برای رسیدن به این عملکرد اونا پولهاشونو نبخشیدن که یه شرکت خوب بنظر بیان. این کارو با تمرکز روی چیزایی انجام دادن که برای کارشون مهمه، مثل هدر دادن کمتر انرژی و آب توی فرآیندهای تولیدشون؛ مثل مطمئن شدن از اینکه قرارداد مدیرعامل باعث انگیزش اونها در جهت نتایج بلندمدتی بشه که شرکت و جوامع لیاقتشو دارن، و نه فقط نتایج فصلی؛ یا ساختن یک فرهنگ درجه یک که وفاداری بالاتر کارکنان رو به همراه داره و همچنین حفظ و کارآیی بالاتر اونارو. حالا هاروارد تنها نیست. آکسفورد هم یک مطالعه تحقیقاتی انجام داده و ۱۲۰ مطالعه مختلف رو بررسی کرده و نگاهی انداختن به اثر پایداری و نتایج اقتصادی، و بارها و بارها و بارها شاهد این موضوع بودن که شرکتهایی که به اینجور مسائل مهم اهمیت دادن در عمل، کارآیی عملیاتی بهتری داشتن، هزینه های سرمایه ایشون کمتر بوده و عملکردشون در قیمت سهام هم بهتر بوده.

08:54
و حالا نوبت “ال گور”ـه. خب ۲۰ سال پیش وقتی با ال گور توی کاخ سفید کار میکردم، او یکی از اولین پیشگامانی بود که از شرکتها و دولتها میخواست به چالش تغییرات زیست محیطی توجه کنن. دولت بعدی امریکا یک شرکت سرمایه گذاری به نام “نسل” افتتاح کرد، و اون اونجا پایداری زیست محیطی و چیزهای دیگه رو جا داد درست توی رویۀ سرمایه گذاری هسته ای. و اون موقع ها، راجبه دیدگاهش بدبینی های زیادی بود. بعد از گذشت ده سال، موفقیت اون تایید دیگری است بر اینکه سرمایه گذاری پایدارِ درست میتونه سرمایه گذاری معقولی باشه. جدای از درست کردن حلیم کمتر بخاطر اینکه پایداری رو به ترکیب اضافه کرد، در واقع، بطور چشم گیری عملکردش بالاتر از استانداردها بود.

09:33
حالا در خصوص سرمایه گذاری پایدار، خبر خوب اینه که نیازی به کلمات جادویی نداره و نیازی به رازهای سرمایه گذاری هم نداره، و فقط برای نخبه ها نیست. فقط به سرمایه شخصی میلیاردرها مربوط نمیشه. فقط به سرمایه گذاریهای پیشرفته مثل فن آوریهای پاک مربوط نمیشه یا به تامین مالی در بازارهای نوظهور یا نانواییهای پیشرفته توی بروکلین. این بحث مربوط میشه به سهام، اوراق بدهی و ۵۰۰ شرکت برتر فورچن. بحث صندوقای سرمایه گذاریه. بحث همۀ چیزایی که امروزه توی بازار می بینیم.

10:03
خب بخاطر این قانع شدم ما با همدیگه صاحب قدرتی هستیم و میشه سرمایه گذاری پایدار رو به یک امر عادی جدید تبدیل کرد که

10:11
اولا، دائما این موضوع داره اثبات میشه که سرمایه گذاری پایدارِ درست که تمام اون اصول خوب سرمایه گذاری رو داره، ارزشش رو داره. که منطقی هم بنظر میرسه.

10:24
دوما، بزرگترین مانعی که سر راهمونه شاید واقعا توی ذهنمون باشه. فقط باید اون داستانهارو بریزیم دور که اگه ارزشهاتونو به تفکر سرمایه گذاری تون اضافه کنین، حلیم کمتری گیرتون میاد. و وقتی از دست این افسانه خلاص بشین یواش یواش متوجه این حقایقی میشین که داشتیم راجبش صحبت میکردیم.

10:44
و سوما، آینده همین جاست. امروز سرمایه گذاریهای پایدار یک بازار ۲۰ تریلیون دلاریه و بخشی از صنعت سرمایه گذاریه که با بیشترین سرعت داره رشد میکنه. توی امریکا، همونطور که می بینید بشدت رشد کرده. و حالا یک ششم از پولهایی رو تشکیل میده که توی امریکا تحت مدیریت حرفه ای هستن.

11:01
پس منتظر چی هستیم؟ برای من، برمیگرده به انگیزه ای که از مادرم گرفتم. اون میدونست زندگی ای رو میخواست که برای انتخابهای خودش آزادی داشته باشه و بتونه صداش رو به جایی برسونه و داستان خودش رو بنویسه. راجبه این هدف خیلی اشتیاق داشت واضح بود که به هیچ ارتش و مانع و هیچ موسسه بزرگی اجازه نمیداد جلوشو بگیره. اون به امریکا راه پیدا کرد، یک معلم شد، و نویسنده ای که جایزه برنده شد و مادر شد، و آخر سر هم دختراشو فرستاد هاروارد. و این روزها میتونین بگین که خیلی راحت در قویترین موسسات جهان جلسه میگیره. انگار زیادی پیشگویانه ست اینکه اسمش به زبان کره ای یعنی “شفافیت مشتاقانه”

11:49
“شفافیت مشتاقانه”: همون چیزی که فکر میکنم برای ایجاد تغییر بهش نیاز داریم. اشتیاق به تغییری که می خواهیم توی دنیا ببینیم، و شفافیتی که می تونیم به ترسیم این مسیر کمک کنیم. امروزه نسبت به هر موقع دیگه ای فرصت بیشتری برای انتخاب داریم. نسبت به هر موقع دیگه ای قدرت بیشتری برای رسوندن صدامون داریم.

12:12
پس نگاه هارو عوض کنین. با تغییر کوچیک تون رأی بدین. در تغییری سرمایه گذاری کنین که میخواین توی دنیا ببینین. افسانه هارو عوض کنین تا بازارها عوض بشن

12:24
متشکرم.

12:26
(تشویق حاضران)

آموزش زبان انگلیسی | manozaban.ir