همه چیز درباره حروف الفبای ایتالیایی

هر زبانی دو شکل گفتاری و نوشتاری دارد که هر کدام در طی قرن ها و سال ها به تدریجی کامل شده و یا تغییر شکل داده است. اولین چیزی که برای خواندن یک متن به زبان جدید یاد می گیرید، الفبا آن زبان است. بیشتر کتاب های آموزش زبان از جمله آموزش زبان ایتالیایی با آموزش الفبا شروع می شوند. الفبا مجموعه علامت هایی هستند که به شکل قرار دادی بین انسان ها برای نشان دادن اصوات یک زبان استفاده می شوند. انواع الفبا در زبان های مختلف وجود دارد که در یک دسته بندی کلی می توان آنها را به الفبای فونتیک، الفبای غیر فونتیک و الفبای نیمه فونتیک تقسیم کرد.

اولین متن های نوشتاری به زبان ایتالیایی به قرن 10 میلادی بر می گردد. این متن ها یادداشت های ساده به زبان لاتین ، از جمله شعر و اسناد حقوقی بودند. در سال های اولیه که نوشتن در ایتالیا رواج پیدا کرد، هیچ قانون مشخصی برای کلمات نوشتاری ایتالیایی وجود نداشت و ایتالیایی ها تمایل داشتند تا بیشتر به گویش منطقه ای خود بنویسند ، که برخی از آنها حتی تا امروز هم این کار را انجام می دهند. در طول قرن 13 میلادی چندین نویسنده ایتالیایی لهجه های منطقه ای خود را در بین مردم ایتالیا رواج دادند.

از جمله این نویسنده ها می توان به دانته آلیگیری اشاره کرد که باعث شد لهجه توسکانی فلورانس را که به la lingua Fiorentina شناخته می شود، به عنوان زبان اصلی ادبیات رواج داد. این زبان تا قرن شانزدهم در ادبیات، سیاست و فرهنگ مورد استفاده قرار می گرفت بر سایر لهجه ها غالب بود. در طول سال ها، زبان لاتین به خصوص در کارهای علمی هم استفاده می شد. با گذشت زمان کلمات لاتین از زبان ایتالیایی حذف شدند. با وجود اینکه هنوز بسیاری از لهجه ها در ایتالیا مورد استفاده قرار می گیرد ، زبان رسمی از گویش توسکایی که اولین بار توسط دانته آلیگیری معرفی شد به تدریج تکامل پیدا کرده است.

حروف در الفبای زبان ایتالیایی

الفبای پایه از 21 حرف تشکیل شده است: پنج حرف صدا دارA ، E ، I ، O ، U و شانزده حرف بی صدا می شود. حروف J ، K ، W ، X و Y جز حروف الفبای ایتالیایی نیستند و فقط در کلماتی که از دیگر زبان ها وارد زبان ایتالیایی شده، به عنوان مثال “jeans”، برخی از اسامی خارجی و تعداد انگشت شماری از کلمات بومی، مثل Jesolo ، Bettino Craxi و Walter دیده می شود. Jesolo ، Bettino Craxi و Walter که همگی از زبان های منطقه ای مشتق شده اند.

حروف صدادار در الفبای زبان ایتالیایی

الفبای ایتالیایی پنج حرف صدادار دارد. از بین این حروف فقط حرف” a” یک صدا دارد و بقیه هر کدام با دو صدا دارند. علاوه بر این” e” و” i ” اگر قبل از حروف c و g قرار بگیرند، بر روی نحوه تلفظ آنها تاثیر می گذارند. این یکی از قوانین اولیه ای است که یک زبان آموز با شروع یادگیری زبان ایتالیایی با آن آشنا خواهد شد. در کلماتی که تاکید بر یک هجا باشد، حرف e هم به صورت باز و هم به صورت بسته تلفظ می شود، این موضوع در مورد حرف o هم وجود دارد. معمولا هیچ تفاوتی بین املا صداهای باز و بسته وجود ندارد ، با این حال در موارد خاص از علائم لهجه استفاده می شود.
چند کلمه هم نگاشت در زبان ایتالیایی وجود دارد که در زمان یادگیری زبان ایتالیایی باید آن را در نظر داشته باشید، این کلمات املای یکسانی دارند اما معنی آنها متفاوت است. علاوه بر حروف صدا دار حروف به اصطلاح نیمه صدا دار j و w هم در زبان ایتالیایی وجود دارد که اگر قبل از حروف صدا دار قرار بگیرند، با فشار کتری تلفظ می شوند. البته استثنائات زیاد هم وجود دارد که در زمان آموزش زبان ایتالیایی آن را یاد خواهید گرفت، بعضی از این استثنائات عبارتند از : attuale ، deciduo ، deviare ، dioscuro ، fatuo ، iato، inebriare، ingenuo، liana، proficuo، riarso و غیره.

صامت ها در الفبای زبان ایتالیایی

صامت ها الفبای زبان ایتالیایی شامل بیشترین تعداد حروف بودند. اگر در راستای یادگیری زبان ایتالیایی به عنوان زبان دوم هستید، باید بدانید که کلماتی که دربردارنده اینگونه حروف باشند، تلفظی برید و کوتاه دارند و نباید آن ها را کشیده ادا کنید. به منظور راحتی در تلفظ اینگونه حروف، غالبا آن ها را در کنار حروف صدادار استفاده می کنند و گفتنیست که اگر دو حرف از حروف بی صدا پشت سر هم واقع شوند، تلفظ شان مشدد خواهد شد.

5 حرف جزو حروف حذفی در الفبای ایتالیایی بوده اند و به واسطه ریشه بیگانه و ماهیت خارجی شان در زبان ایتالیایی مورد استفاده قرار می گیرند. برای درک بهتر این موضوع به مثال هایی که در زیر آورده شده اند توجه کنید.

J: Jeans
K:Ketchup
W: Wurstel
X: boX
Y: Yogurt

درباره زبان ایتالیایی کمی بیشتر بدانیم

زبان ایتالیایی از شاخه های زبان لاتین به شمار می آید، و از بین سایر زبان های هم شاخه خود بیشترین کلمات مشترک با لاتین را دارد. در حال حاضر کشورهای زیادی به زبان ایتالیایی صحبت می کنند و این زبان علاوه بر کشور ایتالیا زبان رسمی کشورهای سوئیس، سان مارینو، سومالی، اسلوونی و واتیکان است. ساختار زبان ایتالیایی به نه بخش دستوری تقسیم می شود که عبارتند از:

زمانی که قصد یادگیری زبان ایتالیایی را داشته باشید، متوجه می شوید که ساختار فعل در زبان ایتالیایی به این صورت است که همه افعال به سه دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:. ARE- IRE – ERE هر کدام از این دسته ها در زمان های مختلف با فرمول خاص همان زمان و دسته خود صرف می ‌شود. دستور زبان مربوط به زمان ها در زبان ایتالیایی نسبتا ساده است و به همین دلیل زبان آموز به راحتی می تواند دسته و زمان فعل را تشخیص دهد. در بخش اسم همه اسامی ایتالیایی به یکی از حروف O-I-A-E ختم می‌ شوند. به طور معمول اسم هایی که به O ختم می شوند، مفرد مذکرند و اسم هایی که به A ختم می شوند، مفرد مؤنث. بیشتر اسم هایی که به I ختم شده جمع مذکر و اسامی که با E به پایان می رسند جمع مونث هستند.

حرف تعریف در زبان ایتالیایی به شش بخش تقسیم می شود که عبارتند از: .Il -I -La- Le- Lo- Gli این حروف بر اساس تعداد، جنسیت و حرف اول کلمه‌ ای که بعد از آن می‌ آید تغییر می کنند. حرف تعریف معین IL را قبل از اسامی مفرد مذکری به کار می برند که با حروف بی صدا به کار می برند. البته در این مورد یک استثنا هم وجود دارد و آن به حروف s و z که مربوط می شود که با حرف تعریف Lo برای مفرد و gli برای جمع نشان داده می‌ شوند. حرف تعریف معین IL در حالت جمع به I تبدیل می شود. حروف تعریفی که برای اسمامی مونث استفاده می شود به اندازه اسم مذکر پیچیده نیست، و تنها برای مفرد مونث یک شکل وجود دارد و آن La است. این حرف تعریف قبل از کلماتی که با حروف باصدا شروع می‌ شوند به ‘L تبدیل می شود و برای جمع فقط یک شکلLe دارد که قبل از کلماتی که با e شروع شوند به صورت ‘L تبدیل می شود.

تاریخچه اختراع حروف الفبا

قبل از اختراع حروف الفبا ، انسان ها از یک سری سیستم های نوشتاری استفاده می کردند که در واقع مجموعه ای از سمبل های تصویری بود که به آن به نام خط هیروگلیف می گویند. طرز نوشتن این حروف به این شکل بود که با یک قلم مخصوص سمبل ها را روی سفال نرم حکاکی می کردند. واضح است که تعداد سمبل ها به دلیل زیاد بودن کار نوشتن را سخت می کرد و به همین دلیل تعداد افرادی که می توانستند آن را بخوانند و یا بنویسند، بسیار هم بود. با گذشت سال ها و به مروری افرادی پیدا شدند که سعی کردند آواهای زبانی را با هیروگلیف نشان دهند.

همین کار باعث شد تا سیستم نوشتاری حروف الفبا به وجود آید که برای هر آوا و حرف صدادار سمبل های منحصر به فرد داشت. جهت نوشتن از راست به چپ بود و در لبنان، سوریه و خاورمیانه رواج داشت. به این حروف، حروف ابجد می گفتند که از 22 سمبل ساده تشکیل می شد و برای ارتباط بین تجار و یادگیری از آن استفاده می شد. این حروف الفبا کار را راحت تر کرده بود و به همین دلیل طرفداران زیادی داشت.

در قرن هشتم قبل از میلاد ، این حروف الفبا به یونان رسید و کم کم به یک زبان یونانی تبدیل شد. بعضی از حروف این الفبا هنوز هم در الفبای یونانی وجود دارند و بعضی دیگر حذف شده اند. دلیل اهمیت اختراع این الفبا این موضوع بود که به کمک آن میشد آواها را نشان داد. این اختراع آنقدر اهمیت دارد که کارشناسان زیادی اعتقاد دارند که همین اختراع باعث شد تا خواندن متن راحت تر شده و افراد بتوانند چیزی را که می خواهند به شکل کلمات بنویسند.

یادگیری یک زبان جدید دریچه ای به سمت یک دنیای جدید به سوی ما باز می کند و به کمک آن دیدگاه ها متفاوت تری نسبت به بسیاری از مسائل پیدا می کنیم. یک زبان از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که برای افرادی که به یادگیری زبان علاقه دارند بسیار جذاب است. یکی از این قسمت ها به حروف الفبا یک زبان مربوط می شود که هر کدام تاریخچه جالب خود را دارد. زبان ایتالیایی به عنوان یکی از زبان های قدیمی دنیا، تاریخچه جالب خود را دارد که در این مقاله اشاره کوتاهی به حروف زبان ایتالیایی شد.